De geschiedenis van STBN

Stichting STBN is opgericht in een tijd die vergelijkbaar is met nu: een sterk groeiend aantal geboortes, en problematische tekorten in de zorg. Om het tekort aan verloskundigen op te vangen is STBN – vooralsnog tijdelijk – opgericht om als project-organisatie in korte tijd een vijftal geboortecentra op te zetten, en een landelijke waarneempool voor verloskundigen.

De uitdagingen van toen en nu

De centra – voor een hele stad, of halve provincie – voorkwamen dat de ziekenhuizen overstroomden met ‘gewone’, niet-medische bevallingen. Toen gaandeweg de centra weer konden sluiten en de thuisbevallingen overal weer mogelijk waren (vandaar de aanvankelijke naam Stichting ThuisBevalling Nederland), zijn we op verzoek van zorgverzekeraars actief geweest in het opzetten, doorstarten en reorganiseren van een 15-tal verloskundige praktijken; vaak ook ten gevolge van het stoppen van verloskundig actieve huisartsen.

Prenatale screening eerstelijns verrichting

In 2005 werd de prenatale screening formeel een eerstelijns verrichting.  Dat terwijl het overgrote deel van de expertise in de tweede lijn was opgebouwd. STBN heeft daarom in veel regio’s mooie verbindingen gelegd en samenwerking opgezet tussen 1e en 2e lijn, en grote aantallen verloskundigen opgeleid tot echoscopist.

Echocentra opgezetten en exploiteren

In het verlengde daarvan hebben wij op verzoek van regio’s veel echocentra opgezet en geëxploiteerd; in totaal in 14 regio’s. En wat we inmiddels hadden verheven tot ons STBN-DNA: altijd met de bedoeling dat de partijen die we bij elkaar hebben gebracht, uiteindelijk zelf het centrum als bedrijf van ons overnemen. Wij hoeven niet te groeien; we willen vooral steeds weer daar actief zijn waar we de meeste toegevoegde waarde hebben.

Ons geboortehuis in Utrecht

Groeiende behoefte aan Geboortecentra

Tegelijkertijd ontstond, mede gestimuleerd door het Stuurgroeprapport ‘Een Goed Begin’ groeiende behoefte aan Geboortecentra: plaatsen waar eerstelijns zorg wordt geboden in een huiselijke omgeving, met een eigen kraamzorgteam, onder regie van de regionale verloskundigen. Totaal heeft STBN 9 Geboortecentra opgezet. Met veel resultaat: vaak verbetert het de samenwerking, het aantal verwijzingen daalt met 10%, en sinds invoering rond 2015 van Lachgas halveert het aantal verwijzingen voor pijnbestrijding.

Onze rol als onafhankelijke project-organisatie

Intussen groeide onze rol als onafhankelijke project-organisatie in de Geboortezorg; een Stichting zonder winstbejag. We blijven het mooi vinden om met regio’s creatief mee te denken over hun dromen, kennen ook de spanningen en dilemma’s in de geboortezorg. En hebben we ons erop toegelegd om regio’s te begeleiden in grotere trajecten en landelijke partijen als zorgverzekeraars en CPZ te ondersteunen met onze specifieke expertise; niet om een rapport af te leveren, maar om door te gaan tot het resultaat er staat en werkt; een professioneel VSV, een IGO, een tool gericht op integrale zorg, een echocentrum of bijvoorbeeld een integraal samenwerkingsproject in de regio.

Het heden

Op dit moment is STBN een organisatie met een kleine 100 medewerkers, 5 echo- en geboortecentra, en een aantal VSV’s/regio’s als opdrachtgever. Betrokken bij MijnKind.online, trots op het feit dat we er recent in zijn geslaagd Lachgas ook op een zeer duurzame wijze te implementeren. We zijn formeel gehuisvest in de Domus Medica aan het Geboorteplein, maar zijn meestal in het land/en route.

Vorige
Vorige

BabyConnect: voor het zingen de kerk uit?

Volgende
Volgende

Implementaties van E-health binnen de geboortezorg: hoe krijg je alle gebruikers mee?